ما در سال حدود ۲۰۰ هزار تن حبوبات وارد کشور می کنیم که مهمترین آنها عدس از کانادا و روسیه، نخود از اتیوپی و لوبیا از قزاقستان است چرا که هم قیمت ارزان تری دارد و هم برای وارد کننده سود بیشتری داشته و فروشش راحت تر است. رئیس اتحادیه کشوری بنکدارن مواد غذایی: اگر ما یک برنامه ریزی داشته باشیم و به کشاورزان ایرانی فرصت دهیم می توانیم تمام نیاز کشور را در داخل تامین کنیم. البته متاسفانه این فرصت تاکنون در اختیار کشاورز ایرانی قرار نگرفته و به محض اینکه کالا یا محصولی کمی در بازار کم می شود سریع آن محصول را وارد می کنیم که این کار محصولات سال دیگر کشور را تحت شعاع قرار می دهد. اگر برنامه ای مدون در این زمینه داشته باشیم به عنوان یک کشور بزرگ با یک درصد از جمعیت جهان توانایی تامین مواد غذایی خودمان و صادرات را داریم.
این فعال صنفی تصریح کرد: ما در بخش مواد غذایی واردات انواع تنقلات، شکلات ها، آبمیوه ها و... داریم در حالیکه پتانسیل تولید این محصولات به صورت کامل در داخل کشور وجود دارد. وی درباره دلایل این موضوع خاطرنشان کرد: ذائقه مردم رو به تغییر است و جذابیت کالاهای خارجی در کنار حمایت هایی که دولت های آن ها از صادرات انجام می دهند در کنار مشکل نوسانات نرخ ارز در ایران باعث شده است که ما نتوانیم برنامه ریزی دقیقی در صادرات داشته باشیم. حسنی در خاتمه تصریح کرد: اگر بخواهیم حوزه مواد غذایی را به صورت موردی بررسی کنیم حدود ۱۵۰۰ قلم و شاید کمی بیشتر کالای وارداتی در حوزه مواد غذایی وجود دارد که عمده آنها نیز فانتزی و برای مصرف حدود ۵ درصد از جمعیت کشور است.
/انتهای پیام/